درباره باکو
باکو، پایتخت آذربایجان، بزرگ ترین شهر این کشور است. فراز و نشیب های تاریخی باکو، میراث عظیمی برای آن به جا گذاشته که علاوه بر آثار تاریخی شهر، در فرهنگ و سبک زندگی مردم هم، خودش را نشان می دهد. از نظر فرهنگی، آذربایجانی ها شبیه ترین همسایه به ایران هستند و به خاطر همین از گردشگران ایرانی شان جور دیگری استقبال می کنند؛ باکو که خواهرخوانده ی شهر تبریز هم هست، آب و هوایی شبیه به شهرهای شمال غربی ایران دارد: تابستان های گرم و شرجی و زمستان هایی با ابرهای پربار؛ زیباترین فصل باکو، بهار است با شکوفه های رنگارنگ درختان، آفتاب ملایم روز و نسیم خنکی که از دریای خزر می گذرد.
اگر قصد سفر با هواپیما به باکو را دارید، فرودگاه باکو، حدودا ۲۵ کیلومتر با پارک صمد ورگن در قلب شهر فاصله دارد. پیمودن این مسیر با اتوبوس و مینی بوس یک ساعت زمان می برد و اگر تاکسی بگیرید یا مترو سوار شوید، مطمئنا زودتر به مقصد می رسید. کرایه ی تاکسی در باکو خیلی گران نیست ولی اگر نگران بالارفتن مخارج سفرتان هستید، پیشنهاد ما این است که نقشه ی مترو و اتوبوس ها را تهیه کنید. اتوبوس و مینی بوس سواری در شهرهایی که تا به حال ندیده اید، این امتیاز را دارد که با کوچه ها و خیابان های فرعی و زندگی رومزه ی مردم آن شهر بهتر آشنا می شوید. علاوه بر این، اگر حال و حوصله ی پیاده روی داشتید، بد نیست فضاهای قدیمی شهر، میدان فانتین و بلوار اطرافش را پیاده ببینید. با رزرو هتل خود در نزدیکی نقاط اصلی گردشگری از رفت و آمد های اضافی بکاهید.
تمام منطقه ی قدیمی شهر را می توان در طول یک روز ببینید. بافت قدیمی شهر باکو که در فهرست میراث جهانی یونسکو هم به ثبت رسیده شامل کاخ شروان شاه و برج دختر می شود. اطراف کاخ شروان، میدان فانتین و خیابان نظامی می توان مغازه هایی را پیدا کرد که صنایع دستی آذربایجانی می فروشند. هم چنین رستوران های خوبی هم در این مناطق هست که فصل های شلوغ توریستی، طرفدار زیاد دارند و شاید مجبور شوید توی صف بایستید. غذاهای آذربایجانی یکی از مهم ترین جذابیت های سفر به این سرزمین است؛ به هر بهانه ای که به باکو سفر کنید، کباب و کوفته های رنگارنگ را فراموش نخواهید کرد. زمستان ها به خاطر سرمای هوا، انواع آش در رستوران ها و غذاکده های کوچک گوشه و کنار شهر سرو می شود که محبوب ترین آن ها، آش ماست است.
اگر قرار باشد تنها یکی از دیدنی های باکو را ببینید، بهتر است انتخاب تان
پارک مفاخر باشد. پارک مفاخر، پارکی بزرگ و سرسبز است که آرامگاه تعداد
زیادی از هنرمندان و شخصیت های محبوب آذربایجان را در خودش جا داده است.
کشور آذربایجان از نظر هنر اپرا بسیار شناخته شده است و در تالار ملی
اپرای باکو در خیابان نظامی می توان یکی از این اجراها را دید؛ تالار ملی
اپرا که حدودا صد سالی از ساختش می گذرد، یک بار در سال ١٩٨۵ آتش گرفت و دو
سال بعد بازسازی شد. تالار فیلارمونیک نیز علاوه بر اجراهای متعدد هفتگی
اپرا، جشنواره های فصلی دارد که طرفدارهای اپرا را یک جا جمع می کند. هر
سال هنرمندان زیادی از سرتاسر دنیا به مدت یک هفته در این جشنواره شرکت می
کنند و روز به روز هم به رونقش اضافه می شود.
برای آشنا شدن با تاریخ
باکو، موزه ی ملی لباس آذری را از دست ندهید. تماشای عروسک هایی که لباس
های محلی آذربایجان را به تن دارند مخصوصا برای کوچک ترها آموزنده و دوست
داشتنی است. موزه ی لطیف کریم اوف، کلکسیونی بی نظیر از فرش و هنر
آذربایجانی را به نمایش می گذارد. معمولا به جز تعطیات ملی آذربایجان،
تماشای موزه از ساعت ده صبح تا پنج بعدازظهر امکان پذیر است و برای بچه ها
هم بلیت نیم بها فروخته می شود. نزدیک به موزه ی کریم اوف، یکی دو تا کافه
وجود دارد که پاتوق هنرمندان باکو به حساب می آید؛ طرف های غروب خوردن یک
قهوه و دیدن هنرمندان آذری با سازها و دیگر وسایل هنری شان شاید بتواند باب
معاشرت های تازه و آشنایی بیشتر با فرهنگ آذربایجان را، که بی شباهت به
فرهنگ ما نیست، باز کند.
اگر فصل بهار یا اواخر تابستان به باکو سفر کرده اید، شاید بد نباشد تور قایق را هم تجربه کنید، قایق های کوچک سفید رنگی که حدودا نیم ساعتی مسافران را روی رودخانه ی میان شهر می چرخانند و انتخاب خوبی برای دیدن هر دو سمت باکوست. اگر بیشتر از این به گشت زنی روی آب ها علاقه دارید، در باکو ساحل تفریحی نخواهید یافت. ساحل دریای خزر در شهر باکو، ساحلی صنعتی است و امکان بازی های آبی ندارد. برای ساحل تفریحی باید به آمبوران یا بیلقه در خارج از شهر بروید. تابستان ها ساحل آمبوران مملو از توریست ها و مردم محلی است که برای فرار از گرما به این جا آمده اند. باکو به خاطر موقعیت تجاری خوب امروزش، بازارهای خوبی هم دارد. مرکز خرید میدان آبشار با چندین طبقه از فروشگاه هایی که به برندهای معروف دنیا اختصاص دارد، بزرگ ترین مرکز خرید باکوست. بازارهای سنتی هم، نزدیک به بافت قدیمی شهر دیده می شوند. فراموش نکنید که فرش و عتیقه را بدون فاکتور نخرید چون ممکن است در فرودگاه به دردسر بیافتید. عروسک های چوبی و تو در توی ماتروشکا که یادگار روس ها در آذربایجان است می تواند بهترین یادگاری از پرجمعیت ترین شهر قفقاز باشد.
جاذیه های تفریحی شهر باکو
– برج مایدن
ایــن بنــای مخروطــی شــکل از
ســنگ ســاخته شــده،۲۹ متــر ارتفــاع دارد و بهتریــن نمــاد بــرای
معمــاری آذربایجــان بــه شــمار مــی رود. در مــورد ســال ســاخت ایــن
بنــا اختــلاف نظرهــای زیــادی وجــود دارد، امــا نمــای ســاختمان
نشــانه های معمــاری قــرن ۱۲ را در خــود دارد. نــام آذری ایــن بنــا،
گیــز قلعســی اســت کــه در فارســی قلعــه دختــر نامیــده می شــود و
دربــاره ایــن بــرج داســتان های زیــادی می گوینــد.از روی پشت بــام
ایــن بــرج ، محله هــای قدیمــی باکــوکاملا معلوم است.
– قصر شیروان شاه
ایــن مجموعــه قصــر زیبــا و شــگفت انگیز، از ماســه و ســنگ ســاخته
شــده و محــل اســتقرار یکــی از حکمرانــان آذربایجــان بــوده اســت و
در قــرن پانزدهــم ســاخته شــده، البتــه ایــن قصــر یــک بــار در
ســال ۲۰۰۳ مــورد بازســازی قــرار گرفــت. در ِ غربــی آن ســنگی اســت و
روی آن حکاکی هــای فوق العــاده ای انجــام شــده اســت. پله هــا از
ســمت حیــاط تشــریفاتی بــه یــک آب انبــار هشــت ضلعــی، منتهــی می
شــوند. نزدیــک ایــن محــل، خرابه هــای مســجد کیقبــاد قــرار دارنــد.
– موزه فرش
ایــن مــوزه، قبــلا مــوزه ی لنیــن نــام داشــت، امــا در حــال
حاضــر تبدیــل بــه مــوزه ی فــرش بســیار زیبایــی شــده و نشــان دهنده
ی تاریخچــه ی فــرش در آذربایجــان اســت. در ایــن مــوزه بیــش از
هــزار عــدد قالیچــه دســت بافت و کمیــاب و زیبــای آذری، ایرانــی و
داغســتانی نگــهداری می شــود. اگــر بخواهیــد می توانیــد بــا پرداخــت
۴٠٠٠ تومــان اضافــه، یــک راهنمــا بگیریــد و از او بخواهیــد تــا
دربــاره ی طــرح، ســمبل های اســتفاده شــده و تاریخچــه ی فرش هــا
توضیحاتــی را بــه شــما بدهــد.
– موزه هنر دولتی
ایــن مــوزه در واقــع در دو عمــارت مجلــل قــرار دارد. ســاختمان
اصلــی، شــامل آثــار هنــری قــرن نــوزده آذربایجــان و روســیه مثــل
نقاشــی و مجســمه و… بــوده و ســاختمان کوچک تــر، هنــر مــدرن -مجسمه
ســازی، نقاشــی- آذربایجــان را بــه معــرض نمایــش گذاشــته اســت.
– مسجد امام حسین
مســجدی نــو ســاز کــه جذابیت هــای معمــاری اش مربــوط بــه شــمال
آفریقــا و همچنیــن برگرفتــه از هنــر مــدرن آذربایجــان اســت.
-کلیسای آرچانجل میشل روسیان مرکــز جامعــه ارتودکــس باکــو اســت. ایــن کلیســا معمــولا بــه روی
توریســت ها بــاز نیســت. امــا بــه هــر حــال احتمــال بازدید، صــد در
صــد منتفــی نیســت، اگــر توانســتید بــه داخــل آن برویــد، مجســمه
های زیبــا، نقاشــی های رنگارنــگ ســقف، توجــه شــما را بــه خــود
جلــب خواهــد کــرد.
– کلیسای ارامنه
کلیســای دیگــر باکــو اســت کــه بــه دلیــل کــم تعــداد بــودن
ارامنــه، بــه حالــت متــروک در آمــده. ایــن کلیســا، یــاد آور
تقســیمات مــرزی و فرهنگــی وحشــیانه ای اســت کــه منطقــه ی قره بــاغ
نتیجــه ی یکــی از آن هاســت.
– خیابان شهیدان
در جنــوب غربــی ِ مرکــز شــهر، یادبــود تلــخ قربانیانــی اســت کــه
توســط حمــلات ارتــش ســرخ در ســال ۱۹۹۰ کشــته شــدند. البتــه بعــدا
کشته شــدگان کشــمکش های قــره بــاغ نیــز بــه قربانیــان حمــلات
ارتــش ســرخ اضافــه شــدند. یادبــود کوچکــی هــم بــرای نظامیــان
کشــورهای انگلســتان و مشــترک المنافــع کــه در اطــراف باکــو در جنــگ
جهانــی اول کشــته شــدند، در آن نزدیکــی وجــود دارد کــه البتــه
باعــث مجــادلات زیــادی شــده اســت و خیلی هــا مخالــف حضــور آن
هســتند.
– مراکز خرید
قدیمی تریــن فروشــگاه
باکــو MUM نــام دارد. ایــن فروشــگاه چهــار طبقــه اســت و شــامل
مغازه هــای بســیار زیــادی اســت کــه همه جــور جنــس، از لبــاس عــروس
گرفتــه تــا وســایل الکتریکــی را می فروشــند. ایــن فروشــگاه را در
خیابــان هوسو هاسی بیــف پیــدا می کنیــد. بــازار بــزرگ ســاحل هــم
بــازاری نوســاز اســت کــه بــالای متــروی ســاحل قــرار دارد. اگــر
دنبــال بوتیــک بــا اجنــاس مرغــوب و درجــه یــک می گردیــد، بــه
خیابــان رســول رضــا، ۲۸ مــی و آتاتــورک برویــد. از قدیم الایــام،
کاه و اشــیای مســی و فــرش، از مهم تریــن ســوغات های آذربایجــان
بــوده. معمــولا ایــن اشــیا در نواحــی اطــراف شــهر ارزان تــر
هســتند. مغــازه ی علــی بابــا اطــراف ایچــری شــهر قــرار گرفتــه
اســت و از مغازه هــای اطــراف خــود معروف تــر و شــلوغ تر اســت و در
آن می توانیــد اجناســی را بخریــد کــه واقعــا بــه قیمتــش مـی ارزد.
بــازار رنگارنــگ توریســت ها بــرای خریــد ســوغات ایــده آل اســت.
بیشــتر مغازه هــای ایــن بــازار اجنــاس ارزان می فروشــند و اگــر
علاقه منــد بــه مــدال باشــید، می توانیــد مدال هــای جالــب و
گوناگونــی را از دوران حکومــت شــوروی بخریــد.
ضیــا یکــی دیگــر
از بازارهــای خریــد اســت. قیمت هایــش از جاهــای دیگــر گران تــر
اســت امــا بــرای توریســت هایی کــه حوصلــه ی گشــت زدن و وقــت تلــف
کــردن بــرای خریــد را ندارنــد، کمــک بزرگــی اســت. ایــن بــازار در
خیابــان اینشــا آچیــلار قــرار گرفتــه است.