ماجراجویی علی و مونا در هند

سفر برای بعضی ها خود زندگی است، نه بخش شیرین و فراموش نشدنی آن. اگر با چنین افرادی آشنا شوید می بینید که چگونه از لحظه لحظه های حضورشان در شهرها و کشورهای مختلف لذت می برند و سختی، خستگی، بی پولی و سایر معضلاتی که ممکن است یک سفر را برای هر کدام از ما به اتفاقی وحشتناک و خاطره ای تلخ تبدیل کند، برای انسان های خوش ذوقی از این دست تنها جریانی خوشایند است که خاطراتی خوش و به یادماندنی می سازد.

اگر خاطرتان باشد چندی قبل با زوجی عجیب و دوست داشتنی مصاحبه کردیم و با زندگی ماجراجویانه و حیرت انگیزشان آشنا شدیم. مونا و علی سال هاست که اتومبیلشان که نامش دامبو است را خانه امن خود قرار داده اند و هرگز یک جا ثابت نمی مانند. آن ها چندین سال است که سفر کردن را همان زندگی معنا کرده اند و با چشمانی متفاوت دنیا و زیبایی هایش را به نظاره نشسته اند.

اما آنچه که سبب شده تا ما دوباره همراه مونا و علی میزبان شما عزیزان باشیم، سفر پرماجرای آن ها به هند است. سفری هیجان انگیز و پر فراز و نشیب که با اتفاقاتی عجیب و چالش برانگیز همراه شده است.

خوب است پیش از آغاز سفر این دوستان عزیزمان به هند، مصاحبه اختصاصی کارناوال با آن ها را در مطلب زیر مطالعه کنید تا بهتر با زندگی و روحیاتشان آشنا شوید:

مصاحبه اختصاصی کارناوال با زوج ایرانی عاشق سفر

 آن ها در طول سفر به هند و گشت و گذار در این کشور دیدنی، پولشان تمام شده و از دوستانشان در ایران خواسته اند تا برایشان پول بفرستند اما در جریان سفرشان با آقایی یزدی- هندی با نام جواد آشنا می شوند که متولد ایران و بزرگ شده هندوستان بوده و می توانسته فارسی صحبت کند. هر چند مونا و علی کمی به او مشکوک بوده اند اما جواد بارها به آن ها کمک کرده و راهنمایی های بسیاری به آن ها داده است. جواد برای آن ها بلیط قطار پونا تا دهلی را تهیه می کند. این مسیر حدود یک شبانه روز طول می کشیده و چون شرایط قطارها بسیار سخت و عجیب بوده، این زوج ماجراجو تصمیم می گیرند در میانه راه از قطار پیاده شوند و مسیرشان را برای گشت و گذار در هند از آخر به اول تغییر دهند. آن ها قرار بوده پول را از بانکی در دهلی دریافت کنند اما بی تابی از سفر طولانی قطار و پیاده شدنشان در مسیر باعث شد تا چند روزی دیرتر به دهلی برسند و در نتیجه اندک پول باقی مانده را با اشتیاق صرف بازدید از اماکن دیدنی کردند و ترجیح دادند با مقدار کمی نان و پنیر باقی مانده سر کنند تا پول به دستشان برسد. تنها نگرانیشان هم در این مدت بی پولی، باز ماندن از بازدید تمام اماکنی بود که برای آن ها برنامه ریزی کرده بودند.

آن ها از تمام سختی ها و معضلات این سفر با شادمانی و دلی خوش یاد می کنند و مرور خاطرات، اشتیاق سفری دوباره را درجانشان تازه کرده است.

شاید هر کدام از ما به جای این زوج فوق العاده بودیم هرگز حاضر نمی شدیم دوباره نامی از هند بشنویم و عطایش را برای همیشه به لقای آن می بخشیدیم، اما آن ها صبورانه و جسورانه از سختی ها گذشتند و نه اینکه سختی ها را فراموش کرده باشند بلکه از همین سختی ها نیز برای خود هیجان و شادمانی ساخته اند و در خاطرشان برای همیشه ثبت کرده اند.

تصاویری که در ادامه مشاهده خواهید کرد همگی به همت مونا و علی گرفته شده اند و اغلب توضیحات در مورد تصاویر نیز از زبان خودشان در اختیارتان قرار می گیرد.

کارناوال شما را در سفر سبز مونا و علی شریک می کند.

۱- معبد باستانی ویروپاکشا

معبد ویروپاکشا (Virupaksha Temple) از مراکز مهم مذهبی هندوهاست و در شهر تاریخی هامپی، یکی از پایتخت های امپراطوری ویجایا ناگارا قرار دارد.

مونا و علی درباره این بنای باستانی چنین توضیح می دهند:

    به نظر ما و بومی های این منطقه، این سازه های عجیب نمیتونه به دست بشر ساخته شده باشه، خاطره ای که از اینجا یادمونه این بود که اینجا پر از میمون و فیلی بود که‌ مردم نذر می کردند و به آنها غذا می دادند.

2- بنای مرمرین تاج محل

مقبره تاج محل در شهر آگرا، یک مقبره بسیار بزرگ از سنگ مرمر سفید است که‌ بین سال های ۱۶۳۲ تا ۱۶۵۳ به دستور شاه جهان، امپراتور مغول برای یادبود همسر مورد علاقه اش بنا شده است. از شاهکارهای سبک معماری ایرانی بوده و یکی از بزرگترین جاذبه های توریستی هند است.

توضیح مختصر مونا و علی درباره این مکان زیبا:

    تاج محل گرانترین بلیط ورودی رو نسبت به جاهای تاریخی هند داشت و اینکه تنها جایی بود که‌ حتی بازرسی بدنی داشت. مکانی که‌ ما واقعا به ایرانی بودنمون افتخار کردیم چون داخل بنا و دور تخت شاه تمام شعرهای ایرانی نوشته شده بود،عظمت بنا واقعا حیرت‌انگیز و فوق‌العاده ست.

برای آشنایی کامل با این بنای حیرت انگیز مطالعه مطلب زیر را از دست ندهید:

۳- غارهای تاریخی آجانتا

غارهای آجانتا، غارهای تاریخی حجاری شده از سنگ هستند که‌ ساخت آن ها به قرن دوم پیش از میلاد بازمیگردد و شامل ۳۰غار می شود. نقاشی های دیواری داخل این غارها به خوبی حفظ شده اند و شهر اورنگ آباد دروازه ورود به این منطقه است.

خاطره نه چندان خوش مونا و علی از این غارها:

    ما متاسفانه ساعت ۴بعدازظهر رسیدیم و ساعت ۵ این مکان تعطیل می شد و علت دیر رسیدن ما راننده بود، در هر صورت ما یک ساعته و بدو بدو تونستیم تا غار ۲۴ رو ببینیم و اینقدر زیبا و پر انرژی بود که‌ حتما باید یک روز کامل رو برای دیدن و جستجوی اونجا گذاشت، اما ما به علت کمبود وقت نتونستیم اونجا بمونیم و به سمت معبد الورا رفتیم، ولی حتما به زودی به آجانتا برمیگردیم.


۴- ساحل زیبا و تمیز پالولم

ساحل پالولم (Palolem Beach) جنوبی ترین و پیشرفته ترین ساحل شهر گوا  و البته زیباترین آن هاست. یک خلیج طبیعی که از دو سمت توسط پرتگاه های مرتفع احاطه شده و به همین دلیل ساحلی آرام و شاعرانه ساخته است.

مونا و علی درباره شهر گوا و ساحل زیبای آن می گویند:

    علاوه بر زیبایی، تعداد زیادی رستوران های مناسب و ارزان و هتلهای خوب و اجناس خوب و زندگی شبانه مطمئن و همچنین انسانهای معقول دارد. اکثر شهرها و روستاهای هند کثیف است ولی گوا یکی از تمیزترین و توریستی ترین شهرهای هند محسوب می‌شود.


۵- سوغاتی های شهر گوا

۶- چهارشنبه بازار ساحلی

تصویری از ساحل آنجونا (Anjuna) در شهر گوا را مشاهده می کنید.

به عقیده مونا و علی جذاب ترین بخش این ساحل، چهارشنبه بازار آن است و در واقع یک بازار آزاد محسوب می شود. چرا که شما با هر ملیتی می توانید اجناس خود را در این بازار بفروشید و محدوده مشخصی ندارد و در کنار ساحل برگزار می شود. البته همه چیز قیمت مناسبی دارد و بسیار بازار هیجان انگیزی است.

۷- غارهای افسانه ای الورا

غارهای الورا (Ellora Caves) در ایالت ماهاراشترا قرار دارد و در ۳۰ کیلومتری شمال غربی اورنگ آباد واقع شده است. این مجموعه شامل ۱۰۰ غار حفاری شده در دل کوه است که بین قرن های پنجم تا دهم میلادی ساخته شده اند و تنها بازدید از ۳۴ تا از این غارها امکان دارد. غارهای ۱ تا ۱۲ متعلق به آیین بودا، ۱۳ تا ۲۹ متعلق به آیین هندو و ۳۰ تا ۳۴ متعلق به آیین جین است. معبد کایلاسا یا کایلاش یکی از زیباترین معابد هندو در مجموعه الوراست. پایه اصلی این بنا که وقف شیوا شده از یک تخته سنگ عظیم  است و در نوع خود بزرگترین معبد یکپارچه سنگی جهان به شمار می آید و ۷۰۰۰ کارگر در طی ۱۵۰ سال آن را از دل سنگ تراشیده اند. این معبد که به دستور شاه کریشنای اول ساخته شد نمایی از کوهستان کایلاسا است که اقامتگاه شیوا در کوهستان هیمالیا بوده است.

خاطره جالب و عجیب مونا و علی از بازدید این مجموعه زیبا را در زیر بخوانید:

    واقعا وقتی وارد آن می شوی ابهت بنا شما رو میگیره، خیلی عظیم و قشنگه با کلی ظریف کاری، فقط میتونم بگم فوق‌العاده ست.

     وقتی اونجا بودیم خیلی ها از مونا می خواستند که باهاشون عکس بگیره که اولش برامون عادی بود ولی چندین بار تکرار شد و در جاهای مختلف هم دست برنمیداشتند و هی میخواستند عکس بگیرند، بعد یکی از آنها که کمی انگلیسی بلد بود به ما فهموند که مونا شبیه مجسمه شیواست به این علت دوست داشتند که با مونا عکس بگیرند.

۸- فیل های مسافربر  قلعه آمبر

قلعه آمبر (Amer Fort) در ۱۱ کیلومتری شهر جیپور در ایالت راجستان واقع شده و معماری آن هندی ایرانی می باشد. معماری ایرانی آن در شکل مسجد و محراب نمایان است و معماری هندی را می توان از شکل گنبدهای کوچک آن شناخت. ساخت این بنا در سال ۱۶۰۰ میلادی آغاز و در سال ۱۷۲۷ میلادی به اتمام رسیده است.

این قلعه در بالای کوه قرار گرفته است و دو راه برای رسیدن به آن وجود دارد. یکی جیپ ها هستند که شما را رایگان به اینجا می رسانند و دیگری فیل ها. برای کرایه این فیل های زیبا نه تنها باید ۹۰۰ روپیه پرداخت کنید بلکه باید در صف های طولانی به انتظار بایستید. اما مطمئن باشید ارزشش را دارد.

۹- قلعه سرخ آگرا

قلعه آگرا مربوط به قرن یازدهم میلادی است و در گذر سال ها و حکومت های مختلف تغییرات بسیاری روی آن رخ داده است. اما شاید بتوان گفت این قلعه در دوران حکومت سلطان اکبر مغول به شکل امروزی خود در آمده، پس از آن با تغییرات اندکی مواجه شده است. قلعه آگرا در نزدیکی تاج محل واقع شده و می گویند اورنگ زیب پسر شاه جهان پدرش را در پایان عمر به دلیل دیوانگی در این قلعه زندانی کرده است و شاه جهان پس از ۸ سال از این اتفاق در یکی از کاخ های همین قلعه از دنیا رفته است.

برای شناخت کامل این بنای فوق العاده مطلب زیر را مطالعه کنید:

قلعه سرخ‌ فام آگرا | هندوستان

۱۱- قصر صورتی جیپور

شهر جیپور که به شهر صورتی هم معروف است از شهرهای تاریخی هندوستان و مرکز ایالت راجستان ست. این بنا به نام قصر هوا محل (Hawa Mahal) شناخته می شود و رنگ آن نیز مانند رنگ غالب شهر صورتی و سرخ است و در سال ۱۷۹۹ به دستور مهاراجه ساوای پراتاپ سینگ ساخته شده است. دلیل اصلی ساخت این کاخ پر پنجره و زیبا، آشنایی زنان حرمسرا با زندگی مردم عامی شهر بوده است. این کاخ یک بنای هرمی شکل در پنج طبقه و پانزده متر ارتفاع است.

مونا علی درباره این شهر زیبا این گونه توضیح داده اند:

    جیپور به شهر الماس هم معروف بود، و نکته جالب اینکه وقتی ما با ریکشا توی شهر دور می زدیم خیابان اصلیش خوب و تمیز بود ولی وقتی دو تا خیابون رفتیم پایین تر، کلا شهر عوض شد و پر از خونه های خراب و کثیف و پر از گاو و سگ و خوک بود که لا به لای مردم میجنبیدن و آشغال میخوردند.

۱۲- برجی از زیر مجموعه قلعه آمبر

۱۳- بخشی از مجموعه تاج محل در جوار رود جمنا

شاه جهان جایگاهی را در کنار رود جمنا برای این بنای بزرگ برگزید. تاج محل مقبره ای است با ۵۸ متر بلندی و ۵۶ متر پهنا بر روی تخته سنگ عظیم ۱۰۰×۱۰۰ متر مرمرین ساخته شده، این بنای بزرگ در یک باغ پهناور ۱۸ هکتاری قرار دارد. شاه جهان قصد داشت برای خود نیز آرامگاهی در کران دیگر رود جمنا و برابر آن بسازد و این دو بنا را با پلی به یکدیگر متصل سازد به نشانه آنکه پیوند او و همسرش از جریان زمان هم در می گذرد. قرار بود که‌ بر خلاف نمای تاج محل که از مرمر سفید است، آرامگاه شاه از مرمر سیاه باشد، ولی سرنوشت بر این شد که‌ آرامگاه دوم بر پا نشود و شاه در کنار همسرش آرام گیرد.

خاطره مونا و علی در جوار رودخانه جمنا:

     خاطره جالبی که ما از اینجا داریم این بود که‌ تعدادی مردم در کنار رود جمنا به پرندگان شکاری و کلاغ ها غذا می دادند و پرنده ها خیلی راحت روی دست و سر آنها می نشستند.

۱۴- پادشاهی میمون ها در سرزمین هندوستان

میمون ها همه جا هستند و اصولا مردم به سمتشان نمی روند چرا که برخی از آن ها پرخاشگر هستند و مردم از آن ها می ترسند. البته در عین حال برایشان احترام قائلند.

خاطره مونا و علی درباره میمون ها هم مثل بقیه خاطرات جذاب و خواندنی است:

    خاطره‌ای که ما از میمونها داریم این بود که‌ وقتی ما در جزیره الفنتای بمبی بودیم، که البته اون روز یه روز مذهبی خاصی برای هندوها بود و خیلی شلوغ شده بود،بعد از کلی گشت و گذار یه سکو که زیر درخت سرسبز بود و سایه داشت رو پیدا کردیم که کمی استراحت کنیم و یه آناناسی بخوریم. وقتی داشتیم آناناس رو خرد می کردیم ناگهان تعداد زیادی از مردم ایستادند و ما رو نگاه می کردند و می‌خندیدند که ما کمی تعجب کردیم و بعد حس کردیم چیزی بالای سرمونه که خیلی سریع نگاه کردیم و دیدیم میمونی خشن و خرناس کش بالای سرمونه و اون خیلی سریع و تیز آناناس رو از مونا گرفت و فرار کرد. همون لحظه دو میمون دیگه از بالای درخت پریدند وسط سفره طول و دراز هندیها و همه چیز رو بهم ریختند و یکیشون قوطی آبمیوه رو برداشت و عین آدمها سر کشید و خورد.


۱۵- مجموعه معابد خاجوراهو

کاخ های خاجوراهو (Khajuraho Group of Monuments) در شهر خاجوراهو و ایالت مادهایا پرادش (Madhya Pradesh) واقع شده که یکی از بزرگترین جاذبه های توریستی در هند به شمار می آید. علت شهرت این معابد، مجسمه‌هایی با سنگهای بسیار منحصر به فرد است که در قرون وسطی تراشیده و خلق شده اند و سبب اصلی آفرینش این مجمسمه ها عشق و شهوت می باشد. مجموعه این معابد بین سال های ۹۵۰ تا ۱۱۵۰ میلادی ساخته شده و در ابتدا این سلسله معابد حدود ۸۰ عدد بودند که در حال حاضر فقط ۲۰ معبد آن باقی مانده و به شدت مورد حفاظت قرار گرفته‌اند. این معابد و مجسمه های درون آن ها توصیف بسیار روشنی از روش زندگی عادی و جنسی مردم آن زمان را به نمایش گذاشته اند، برخی از این معابد دارای دو دیواره هستند که‌ دیواره خارجی با حجاری‌های شهوانی پوشیده شده و دیواره داخلی آن فقط از زندگی خدایان کنده کاری شده اند. این تفکیک حاکی از این است که‌ مردم خارج از معابد به زندگی روزمره خود و شهوت رانی و بهره بردن از روابط جنسی مشغول بوده اند اما هنگامی که وارد معابد می‌شدند باید تمام لذت های دنیوی رو ترک کرده و فقط به خدایان خود فکر میکردند. تقریبا ده درصد از مجسمه ها به تصویر های شهوانی اختصاص دارند، بیشتر آن ها تصاویری از زندگی روزمره مردم به خصوص زنان می‌باشد و باقی تصاویر و مجسمه ها مربوط به خدایان زمان خودشان می شود.

مونا و علی:

    ما در آنجا واقعا حیرت زده شده بودیم که چطور و چگونه و با چه ابزاری این آثار خلق شده اند؟ خیلی خیلی جالب بود!


۱۶- نی زنان دوره گرد و مارهای اهلی

این افراد را مونا و علی در مسیر قلعه آمبر ملاقات کرده اند و درباره آن ها چنین می گویند:

    این افراد با نی زدن، مار کبری را به رقص در می آوردند. در هند این خیلی مرسوم است که‌ حیوانات را دست آموز می کنند و از این راه پول در میاورند. وقتی ما نزدیکشون شدیم دیگه نی نزدند و منتظر پول بودند که‌ همان لحظه یه خانم مسن اروپایی رفت جلو و پول داد و آنها دوباره شروع به نواختن کردند. هنگامی که مار کبری از توی ظرفش در اومد مونا دستی به سرش کشید و فهمیدیم که این مارها کاملا اهلی هستند و هیچ نیش و دندونی ندارند.

۱۷- همجواری قلعه آمبر و دریاچه مهربان موآتا

قلعه آمبر در کنار دریاچه موآتا واقع شده که‌ این امر زیبایی بیشتری به این مجموعه فوق العاده بخشیده است، وجود المان هایی چون باروها، دروازه ها و محراب های تزیین شده و ساخت چهار باغ در این قلعه نشانه بارزی از تاثیر معماری ایرانی بر معماری هند این دوران است.

۱۸- نمایی دور از غارهای بادامی

معابد بادامی (Badami cave temples) چهار غار با شکوهkد که بر روی ماسه سنگ ساخته شده و نمونه ای از هنر معماری صخره تراشی هستند. این غارها توسط سلسله چالوکیا (Chaluky) و در قرن ششم و هفتم میلادی بنا شده اند. زمانی شهر بادامی پایتخت سلسله چالوکیا بوده است.

این زوج ماجراجو درباره استخر بزرگی که در محدوده این غارها وجود دارد، چنین می گویند:

    استخر آبی اینجا برای مردم نعمتی بود چون مردم از این دریاچه برای شستشوی لباس، قالیچه، ظروف و حتی شستشوی گاوشون استفاده می کردند و کلا در تمام روستا، هر جا رو که نگاه می کردیم پر از حیواناتی مثل خوک و گاو و سگ و میمون بود.

۱۹- ارابه سنگی در شهر بادامی

این ارابه سنگی توسط گاو حمل می شود و در مراسم مذهبی کاربرد دارد. شبیه به علامت هایی که در دهه محرم و در دسته های سینه زنی استفاده می کنیم.
اماکن دیدنی هند
۲۰- مجموعه تاریخی پاتاداکال

پاتاداکال (Pattadakal) مجموعه ای از معابد تاریخی، با سبک معماری معبدهای آئین هندو است و در ایالت کارناتاکا (Karnataka)، شهر باگالکوت (Bagalkot) و در جوار رودخانه مالاپرابها (Malaprabha) بنا شده است. این مجموعه نیز از آثار ارزشمند سلسله چالوکیا است و در سال ۱۹۸۷ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.

مونا و علی از حضورشان در مراسم دعا خوانی هندوها در معبد پاتاداکال می گویند.

    این تصویر همون مجموعه تاریخی پاتاداکال است که‌ هندوها داشتند مراسم مذهبی انجام می دانند، اینکه گاو رو می‌پرستیدند و دعا می کردند و ما هم در مراسمشون شرکت کردیم و کمی تونستیم قاطی شون بشیم. مراسم به این صورت بود؛ قبل از وارد شدن کفشمون رو در آوردیم و زنگ رو زدیم بعد بهمون اجازه دادند وارد بشیم و بعد دور سرمون اسفند و عود دود کردند و بعد دعا خواندند، برای ما خیلی جالب و هیجان انگیز بود وکلی انرژی گرفتیم.