جنگل ابر

 جنگل ابر یکی از دست نخورده ترین جنگل های ایران است که در ادامه جنگل های سرسبز شمال ایران، یکی از منحصر به فردترین زیست بوم های ایران محسوب می شود. جنگل ابر در 45 کیلومتری شمال شاهرود در استان سمنان و در مسیر جاده شاهرود به علی آباد، در پشت روستای ابر قرار دارد. جنگل ابر در منطقه ای قرار دارد که از ضخامت کوه های البرز کاسته می شود و ابرهای گرفتار در پشت این دیواره از لابه لای دره ها به سمت جنوب سرازیر می شوند؛ به همین خاطر تقریبا از بعدازظهر تا نیمه های شب با سرد شدن هوا چنان می نماید که جنگل به روی ابرها سوار شده است.ابرها آنقدر به درخت ها نزدیک اند که به نظر می رسد می توان در میان ابرها گشت و گذار کرد و به باور بسیاری از گردشگران یکی از زیباترین چشم اندازهای طبیعت ایران محسوب می شود.

ارتفاع زیاد جنگل ابر از سطح دریا، پایین بودن دما در فصل گرما و وجود چشمه سارهای فراوان و پوشش جنگلی متنوع از شاخصه های این جنگل است. متوسط حداکثر دما ۲۰ و حداقل دما 6 درجه سانتی گراد است.از چشمه های دایمی منطقه می توان به چشمه آلوچال، آب شرش و آبشار اشاره کرد.

جنگل ابر شاهرود با 35 هزار هکتار وسعت به سه دلیل برای دنیا اهمیت دارد:

اول این که جنگل ابر قسمتی از جنگل های باستانی هیرکانی است و گیاهان دارویی آن کم نظیر است.

دلیل دوم مربوط به اکوتن این ناحیه می شود؛ یعنی مرز میان بند بین دو اکوسیستم منطقه نیمه بیابانی و جنگلی. به طوریکه می توان در جنگل های این ناحیه درختان سوزنی برگ را در کنار درختان پهن برگ مشاهده کرد که این امر در گونه های جانوری هم تاثیرگذار بوده است.

دلیل سوم آنکه به خاطر جغرافیای خاص منطقه که دو منطقه کم ارتفاع و بلند را در کنار هم قرار داده است، شاهد تشکیل اقیانوس ابر در این منطقه هستیم که پدیده کم نظیری در دنیا محسوب می شود.

قدمت جنگل های هیرکانی که جزو بقایای دوران سوم زمین شناسی هستند از یک سو و وجود 85 گونه گیاهان چوبی به همراه گونه های گیاهی بسیار نادری مانند راش، بلوط، توسکا، نارون، گیلاس وحشی، بارانک، سرخدار، نمدار و ... از سوی دیگر، نشان می دهد که این اراضی می توانند همچون موزه زنده ای برای جذب گردشگران داخلی و خارجی مورد استفاده قرار بگیرند.

بخشی از گردشگران این منطقه، گیاه شناسانی هستند که برای دیدن گونه های نادر گیاهی موجود در جنگل های هیرکانی به ایران می آیند.

دسته دوم، توریست های عمومی هستند که بیشتر از کشورهای آسیای میانه و خاورمیانه به ایران می آیند.

جنگل ابر به نام های روستای ابر، نیز شناخته می شود.